مطالعه جدیدی که با همکاری دانشگاه فنلاند شرقی و دانشگاه پزشکی آنهویی در چین انجام شد، نتیجه‌گیری می‌کند که یک روش جدید برای بهبود پوشش نانوذرات مورد استفاده در درمان سرطان ممکن است هدف‌گیری تومور را افزایش دهد.
هدف گیری تومور یک پیش نیاز برای درمان موثر سرطان است زیرا نتیجه درمانی را افزایش می دهد و عوارض جانبی را کاهش می دهد. با این حال، دستیابی به هدف گیری موثر با نانوذرات (NPs) پوشیده شده با لیگاندهای هدف گیری مصنوعی، که استاندارد طلایی فعلی هستند، چالش برانگیز است.
تکنیک پوشش غشای سلولی (CM) رویکرد جدیدی برای غلبه بر این چالش ارائه می دهد. پوشش CM به نانوذرات خواص بیولوژیکی مختلفی می دهد، به عنوان مثال، فرار ایمنی، زمان گردش سیستمیک طولانی مدت و هدف گیری کارآمد تومور. با این حال، محققان قبلاً کشف کرده بودند که بسیاری از NP های پوشش داده شده با CM گزارش شده در ادبیات، تنها تا حدی پوشش داده شده بودند، همانطور که توسط روش خاموش کردن فلورسانس تعیین شد. مکانیسم مرتبط با این پوشش جزئی تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است، که توسعه بیشتر تکنیک پوشش را محدود می کند و مانع از بهبود کارایی هدف گیری تومور می شود.
یک مطالعه جدید که در Nature Communications منتشر شده است، روشی ساده را برای رفع بخشی از پوشش CM پیشنهاد می کند. این تکنیک شامل فسفولیپیدهای خارجی به عنوان کمکی برای افزایش سیالیت CM می‌شود که باعث ترکیب نهایی تکه‌های CM مجاور می‌شود.
محققان مکانیسمی را شناسایی کردند که طی آن فرآیند پوشش، یعنی جذب، گسیختگی و همجوشی وزیکول های CM، مسئول پوشش بخشی است.
“اگرچه پارگی وزیکول‌های CM می‌تواند در طول اکستروژن از طریق نتایج شبیه‌سازی محاسباتی رخ دهد، سیالیت غشاء به‌عنوان یک عامل حیاتی برای تثبیت پوشش جزئی تعیین شد. “
او ادامه می دهد: «بهبود پوشش جزئی پس از آن با معرفی فسفولیپیدهای غیراشباع خارجی برای افزایش سیالیت CM به دست آمد.
دکتر Wujun Xu، یکی از نویسندگان مربوطه توضیح می دهد: “تثبیت پوشش جزئی CM به طور موثر تجمع NPs را در بافت تومور بهبود بخشید، که به دلیل افزایش فرار ایمنی و بهبود قابلیت هدف گیری سرطان خاص NP های بیومیمتیک ثابت بود.”
ما جهانی بودن این روش پوشش هیبریدی را با استفاده از نانو ذرات مختلف هسته مانند سیلیس مزوپور، طلا و پلی (لاکتیک-کو-گلیکولیک اسید) (PLGA) تایید کرده‌ایم. پروفسور Vesa-Pekka Lehto از دانشگاه فنلاند شرقی نتیجه می گیرد که دوران طراحی نانو ناقل بیومیمتیک بهتر برای هدف گیری پیشرفته تومور است.
