آشنایی با دستگاه و کاربردهای طیف سنجی مادون قرمز

این مقاله شامل سرفصلهای زیر است:
۱. مقدمه
۲. اجزای دستگاه طیف سنج
۳. آماده سازی نمونه
۴. معرفی کاربردها
۵. نتیجه گیری
۱. مقدمه

همانطور که اشاره شد، یکی از مهمترین اجزای به کار رفته در دستگاه های تبدیل فوریه تداخل سنج آنها می باشد که اکثر دستگاه های موجود از تداخل سنج مایکلسون استفاده می نمایند. شماتیک کلی این نوع تداخل سنج به همراه اجزای نوری دستگاه تبدیل فوریه ساده (دستگاه های پیشرفته از سه تداخل سنج استفاده می کنند.) در شکل ۲ نشان داده شده است.

آن گونه که در شکل قابل مشاهده است، در تداخل سنج ابتدا نور تابیده شده از منبع توسط یک آینه شکافنده نور (beam splitter) به دو باریکه با توان تقریبا یکسان تقسیم می شود. یکی از این دو باریکه به یک آینه ثابت و دیگری به یک آینه متحرک برخورد می کند که در حال جابجایی نسبت به آینه شکافنده می باشد. این دو باریکه پس از بازتابش از آینه ها مجددا در محل آینه شکافنده به نحوی با هم ترکیب می شوند که تغییرات شدت باریکه ترکیب شده را می توان به صورت تابعی از تفاوت در طول مسیر دو باریکه اولیه اندازه گیری نمود.
آینه متحرک را می توان قلب تداخل سنج دانست. حرکت افقی آینه متحرک باعث می شود تا توان تابشی که به آشکار ساز می رسد به نحوی قابل پیش بینی افت و خیز کند. زمانی که فاصله هر دو آینه ثابت و متحرک از آینه شکافنده برابر باشد، اختلاف مسیر آنها صفر بوده و توان خروجی حداکثر خواهد بود. در حالیکه حرکت آینه ثابت به اندازه یک چهارم طول موج باریکه اولیه باعث تداخل تخریبی حداکثر دو باریکه می شود که نتیجه آن توان باریکه خروجی به صفر می رسد. در نتیجه تعیین موقعیت دقیق آینه متحرک یک اصل اساسی در دستگاه های تبدیل فوریه می باشد. برای این منظور از یک لیزر در سیستم تداخل سنج استفاده می شود که قادر است در هر لحظه مکان دقیق آینه را مشخص کند (بوسیله آشکارساز لیزر). باید توجه داشت که برای به دست آوردن طیف های مناسب و رضایت بخش بایستی سرعت آینه متحرک و زاویه حرکت آن نیز ثابت باشد [1].
دستگاه های تبدیل فوریه مزایای زیادی به همراه دارند از جمله: سرعت بسیار بالا، تفکیک (Resolution) بسیار بالا (کمتر از 0.1 cm-1)، اندازه گیری های بسیار صحیح، تکرار پذیری بسیار خوب، حساسیت بسیار مناسب، هدر رفت نور کمتر در مقایسه با دستگاه های پاشنده، عدم وجود تابش هرز به دلیل استفاده ار تداخل سنج و… [3].
۲. اجزای دستگاه طیف سنج
منابع مورد استفاده در دستگاه های مادون قرمز عموما از یک جامد بی اثر تشکیل شده اند که به صورت الکتریکی به دمای بین ۱۵۰۰ تا ۲۲۰۰ درجه کلوین می رسند و در نتیجه آن یک تابش پیوسته مانند تابش جسم سیاه ایجاد می نمایند. از جمله این منابع می توان به افروزه نرنست (Nernst Glower، متشکل از اکسید خاک های نادر)، منبع گلوبار (Globar، میله ای از جنس سیلیسیم کاربید)، منبع قوس جیوه، لامپ سیم تنگستن و همچنین لیزر دی اکسید کربن اشاره کرد. همچنین آشکار ساز های مختلفی هم در این سیستم ها استفاده می شود. از جمله: آشکارساز های گرمایی (مثل ترموکوپل، بالومتر و ترمیستور که ظرفیت گرمایی بسیار پایینی دارند تا بتوانند به تغییرات ناچیز دما پاسخ دهند و عمده ترین مشکل آنها این است که تحت تاثیر نویز های گرمایی محیطی قرار می گیرند)، آشکار ساز های پیروالکتریک و آشکار ساز های دیود نوری (photodiode) که بیشترین کاربرد و حساسیت را در میان دیگر آشکارساز ها دارند [3].
در اکثر دستگاه های طیف سنجی، برای ایجاد گزینش پذیری (Selectivity) مناسب، جزئی به نام طول موج گزین (Wavelength selector) وجود دارد. نقش اصلی این جزء، محدود کردن تابش منبع (که معمولا شامل محدوده ای از طول موج هاست) به یک محدوده باریک از طول موج هاست. طول موج گزین ها به دو دسته اصلیِ صافی ها (Filters) و تکفامساز ها تقسیم می شوند که هر کدام دارای زیر مجموعه های دیگری بوده و با توجه به شرایط مورد نیاز برای روش طیف سنجی مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی صافی ها بخشی از طول موج های حاصل از منبع را عبور داده و برخی دیگر را حذف می کنند. در حالیکه تکفامساز ها با استفاده از عناصری مانند آینه، عدسی، منشور یا توری ها (Gratings) و دو شکاف برای ورود و خروج نور قابلیت پویش (Scan) طول موج ها (در برخی موارد با تغییر موقعیت یا زاویه یکی از اجزا نوری) را به ارمغان می آورند (شکل ۳). تکفامساز ها بر مبنای شکست نور، تداخل امواج یا پاشندگی (Dispersion) نور عمل کرده و دارای قدرت تفکیک مناسبی هستند. شکل ۳ دو نوع از تکفامساز ها را نشان می دهد که یکی بر مبنای توری (یک سطح سخت بسیار صیقلی و صاف است که روی آن تعداد زیادی شیار های موازی نزدیک به هم ایجاد شده است) و دیگری بر مبنای منشور می باشد [1, 3]. برای مطالعه بیشتر می توانید به مراجع ارائه شده مراجعه نمایید.

۳. آماده سازی نمونه
الف) گازها: طیف یک مایع فرار یا یک گاز را می توان با تزریق آن به درون یک سلول تخلیه شده از هوا (شکل ۴ سمت چپ) به دست آورد. برای این منظور سلول های مختلفی با طول مسیر چند سانتی متر تا چند متر در دسترس می باشد. برای ایجاد طول مسیرهای بلندتر، سطح درونی سلول را به صورتی می سازند که بتواند نور را بازتاب کند تا نور قبل از خروج از سلول چندین بار از درون نمونه عبور کند [1].

برای طیف گرفتن از یک مایع خالص (بدون رقیق سازی) عموما یک قطره از آن را بین دو قرص NaCl یا KBr ریخته و به صورت یک فیلم نازک در می آورند و سپس اقدام به گرفتن طیف می نمایند. این روش برای محلول ها (مایع رقیق شده یا جامد حل شده در مایع) هم قابل کاربرد است، ولی عموما از سلول های خاصی مانند آنچه که در شکل ۴ سمت راست نشان داده شده استفاده می شود. این سلول ها قابلیت باز و بسته شدن دارند و پنجره های آنها نیز از جنس NaCl یا KBr می باشد و طبق قانون بیر-لامبرت برای افزایش میزان جذب نمونه می توان با استفاده از فضا گیر طول مسیر عبور نور از نمونه را افزایش داد (به مقاله طیف سنجی جذب اتمی مراجعه شود) [1].
ج) جامدات: طیف جامداتی که در یک حلال شفاف نسبت به مادون قرمز حل نمی شوند، غالبا با پاشیدن آن در یک ماتریس مایع یا جامد به دست می آید. اگر از ماتریس جامد استفاده شود، فرایند قرص سازی (Pelleting) خواهد بود و در صورت استفاده از ماتریس مایع، مُل (Mull) به وجود خواهد آمد که در ادامه توضیح داده می شوند. این روش ها یک شرط اساسی دارند و آن هم این است که اندازه ذرات جامد مورد بررسی باید از طول موج تابش مادون قرمز کوچکتر باشد تا از اتلاف تابش در اثر پراکندگی جلوگیری شود.
قرص سازی: متداولترین روش آماده سازی نمونه های جامد، قرص سازی با KBr ( یا سایر هالید های فلزات قلیایی ) است. نمک های هالیدی خاصیت جریان سرد را دارند و چنانچه پودری از آنها تحت تاثیر فشار کافی قرار بگیرند به صورت یک قرص شیشه ای شفاف یا مات در می آیند که نسبت به مادون قرمز شفاف است. می توان از این خصلت برای آماده سازی نمونه های جامد استفاده نمود. بدین ترتیب که مقدار بسیار ناچیز از نمونه جامد (حدود یک میلی گرم یا کمتر) را که کامل پودر شده را با نسبت ۱ به ۱۰۰ با KBr کاملا خشک مخلوط کرده و سپس مقداری از آنها را در قالب فلزی مخصوص ریخته و با دستگاه پرس هیدرولیک تحت فشار (۵ تا ۸ تن بر سانتی متر مربع) قرار می دهیم تا یک قرص شفاف به دست آید. بهترین قرص ها (و در نتیجه بهترین طیف ها) زمانی به دست می آیند که KBr استفاده شده و ماده جامد مورد نظر کاملا خشک باشند و فرایند قرص سازی تحت خلاء انجام شود. این روش بهترین طیف ها را در طیف سنجی مادون قرمز ایجاد می کند، به نحوی که طیف های مرجع برای گونه های مختلف با استفاده از این روش به دست آمده و در پایگاه های اطلاعاتی و کتابخانه های طیفی (Spectral libraries) قابل دسترسی هستند.
مُل: برای جامداتی که در یک حلال شفاف نسبت به مادون قرمز حل نشوند یا به سهولت نتوان از آنها قرص تولید کرد، ترکیبی به نام مُل ساخته می شود. بدین ترتیب که مقداری از آنها در یک روغن معدنی یا هیدروکربن فلوئوردار شده مثل نوجل (Nujol) ریخته شده و با هم ساییده می شوند.
۴. معرفی کاربردها
• تعیین صحت انجام یک واکنش شیمیایی؛ با توجه به طیف مربوط به محصول ایجاد شده
• تعیین میزان پیشرفت واکنش های مختلف؛ با توجه شدت پیک های مربوط به ماده اولیه در زمان های مختلف پس از شروع واکنش
• تشخیص وجود پیوند هیدروژنی در محلول های مختلف
• تشخیص عامل دار شدن یک گونه؛ با مقایسه طیف گونه قبل و بعد از فرایند عامل دار کردن
• تشخیص گونه های حاوی هالوژن ها، بور، فسفر و گوگرد
• کمک در تعیین ساختار گونه های هتروسیکل و آلی-فلزی (Organometallic)
• تعیین ساختار پلیمرها و میزان تخریب (Degradation) آنها
• تعیین صحت پوشش یک سطح به وسیله یک ترکیب خاص
• ارائه اطلاعات ساختاری ارزشمند از مولکول های زیستی مثل پروتئین ها، لیپیدها، پپتیدها و نوکلئیک اسید ها
• کمک در تشخیص برخی بیماری ها به وسیله آنالیز بافت ها
• ارائه اطلاعات ارزشمند در مورد سلول های میکروبی و تمایز آنها از یکدیگر
• کاربرد در برخی آزمایش های بالینی مثل تشخیص گلوکز و اوره در خون
• کاربردهای موردی در صنایع مختلف از جمله: صنایع کشاورزی، غذایی، کاغذ سازی و رنگ سازی
• بررسی نمونه های محیط زیستی برای تشخیص آلودگی های مختلف
کاربردهای طیف سنجی مادون قرمز اکثرا به صورت مقایسه طیف چند گونه با یکدیگر در راستای هدف مورد نظر می باشد. برای تبیین دقیق تر این موضوع به طور مثال طیف های موجود در شکل ۵ را در نظر بگیرید:

