سیستم‌های دارورسانی به عنوان یک راه حل ممکن برای کنترل تحویل دارو با دوز مشخص و مدت زمان از پیش تعیین شده در محل مورد هدف است. به این ترتیب فراهم کردن غلظت‌های موثر دارو در محل آسیب‌دیده، باعث افزایش تاثیر درمانی، کاهش تخریب دارو، حفظ گردش در خون به مدت طولانی می‌شود. روش‌های رسانش هدفمند، با محدودیت توزیع دارو در سایر بافت‌ها، عوارض جانبی داروهای سمی ضدسرطان را کاهش می‌دهد. سازوکارهای مختلف فیزیکی برای واسطه آزادسازی و تحویل دارو در مغز، سرطان و انواع بیماری‌های مختلف در بدن، به میزان زیادی در حال پیشرفت است. کارایی رهایش دارو با استفاده از امواج فراصوت، میدان مغناطیسی، میدان الکتریکی و طیف نوری در ترکیب با فناوری نانو، از پتانسیل قابل توجهی برای تقویت اثربخشی بسیاری از رویکردهای درمانی برخوردار است. در این مقاله انواع روش‌های متعارف دارورسانی، الگوی رهایش دارو و سازوکارهای هدف‌گیری فیزیکی سامانه‌های حمل دارو بررسی می‌شوند.